BİZİM KÖYÜN.

Sarp kayaları yırtan Çoruh kadar dik başlı
Gök yüzünü kucaklar kolları bizim köyün
Kaderi bana benzer her dem kirpiği yaşlı
Bin yıllık sevda saklar yolları bizim köyün

Hele dağlar uyanıp gökleri yalayınca
Hele fındığın dalı al yeşil dolayınca
Hele bulut inceden gönlümü sulayınca
Tutsan demli çay kokar elleri bizim köyün

Toprağım sazım gibi türküsü dilden dile
Tanrı mı pena vurmuş her gün tırnağı ile
Çiçeği şöyle dursun yaban dikeni bile
Parmak ucunu yırtmaz gülleri bizim köyün

Kardelenler boy verip gürgen ile yarışır
Kaçkar'dan kalkan bulut kirpiğime karışır
Bir günde işçi arı kaç çiçekle görüşür
Her derde deva derler balları bizim köyün

Ne zaman gece küsüp gün merhabaya dursa
Yıldızlar ön bahçede kendini yere vursa
Eline su dökemez Adana İzmir Bursa
Muhtarlığına bağlı illeri bizim köyün

Dereler damar damar yerden göğe akışlı
Dağlarım usta görmüş zirveleri nakışlı
Gözleri kara üzüm keskin kartal bakışlı
Damla sakızı gibi gölleri bizim köyün

Şafakta kakülünü poyraz yele taratır
İlim irfanda öncü Çin'de olsa aratır
Bir tas sıcak çorbası yoksa bile yaratır
Gel evvelinden budur halleri bizim köyün

Gideni gurbet almış yüreği kan çanağı
Babamın gören gözü anamın dayanağı
Ömrünün son deminde güvenli sığınağı
Sevgi ile çekilir tülleri bizim köyün

Cenneti motif motif renklerinde saklayan
Dünyanın tüm kirini nefesinde aklayan
Fırında ekmek gibi tenimi kucaklayan
Barış türküsü çalar dilleri bizim köyün

Resmiye EKİNCİ

Doğayı insanın duyguları ile ve şiirin incelikleri ile buluşturmak ancak bu kadar olur. 

Bizim Köyün

Tepeleri bir başka yamaçlar daha başka

İşlenmiş ilmek, ilmek alları bizim köyün

Bin bir renkli çiçekle düşürür seni aşka

Köknarların çamların dalları bizim köyün

Yamaçları yeşerir türlü çiçek göverir

Sürüler eteklerde tepede karlar erir

Sanki bir orkestradır ne güzel sesler verir

Koyunların boynunda zilleri bizim köyün

Tertemiz ak pak yünler taraklarda sökülür

Parmaklar arasında çıkrıklarda bükülür

Cevizin yaprakları kaynar suya dökülür

Kök boyayla boyanır telleri bizim köyün

Ne coşkuları gördük nice ömür aşındı

Platonik âşıklar nice aşklar yaşandı

Kimisi uzaklara yıldızlara taşındı

Anıları saklıyor külleri bizim köyün

Aralıksız göç verdi köyün çoğu boşaldı

Beş evde on ihtiyar birde anılar kaldı

Evlerin odaları derin bir hüzne daldı

Göç vermekle yoruldu yılları bizim köyün

Göçler bizim köylere sanki gizli kaderdi

Giderken geri bakış dayanılmaz kederdi

Gidenler topraklara vefa borcu öderdi

Gurbetlere dargındır yolları bizim köyün

Yüzümüz güneş ile rüzgârlarla boyanır

İnsanlar sabah erken yıldızlarla uyanır

Hayata bizim gibi dirençlidir dayanır

Poyrazı dalkıranı yelleri bizim köyün

Kimisi Ankara da toplanıp birleştiler

Çoğulu Marmara da Bursa da yerleştiler

Gittikleri yerlerde daha da gürleştiler

Bayraktar Deli Ahmet gilleri bizim köyün

Necat BAYRAKTAR